Αναδιφώντας το χθες 213. Τόσο κοντά μας και τόσο άγνωστοι: Περιαστικοί οικισμοί του Ρεθύμνου (1)

 Χάρηκα διαβάζοντας προ καιρού ένα άρθρο του Γιώργου Καλογεράκη για τα Μετόχια νοτίως της πόλης, μερικά από τα οποία διασώζουν τα ιστορικά τους ονόματα: Ιρφάν, Ρισβάνη, Σκαρπίτση, Φουρφουριανού. Χάρηκα επίσης που σήμερα υφίσταται σύλλογος Κατοίκων της περιοχής αυτής, ο οποίος έχει επίγνωση της ιστορίας της και που στο νέο του συμβούλιο πρόεδρος εκλέχτηκε ο γνωστός και δραστήριος Ιάκωβος Διακουμάκης. Κι αυτό γιατί περπατώ την περιοχή αυτή συχνά, όπως άλλωστε το κάναμε στη δεκαετία του 1960 σαν οικογένειες και σαν μαθητές, κι έχω την ευκαιρία να απολαύσω όχι μόνο ένα υγιές φυσικό περιβάλλον αλλά κι ένα επίσης πολιτισμικό, ιδιαίτερα ενδιαφέρον. Συχνά μάλιστα ξεχνιέμαι και κινδυνεύω από τα αυτοκίνητα στα στενά της οδού Αγίου Ιωάννη. Γι’ αυτό προτιμώ ιδιαίτερα το τελείωμα της περιοχής στο Ιρβάν Μετόχι, όταν χώνομαι στο εκεί φαράγγι και αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να υπάρχει απείραχτη φύση τόσο κοντά στην πόλη που κατοικώ. Όλο το άρθρο εδώ.

Αναδιφώντας το χθες 215. Ο κόσμος του νερού στο φαράγγι της αρχαίας Ελεύθερνας

 

Αφορμή για τις σημερινές «Αναδιφήσεις» υπήρξε η είδηση την περασμένη εβδομάδα για την έναρξη μιας προσπάθειας ανάδειξης του πολιτισμού του νερού στην περιοχή της αρχαίας Ελεύθερνας, προσπάθεια της οποίας ηγείται η καθηγήτρια αρχαιολογίας και ανασκαφέας της Ελεύθερνας Χριστίνα Τσιγωνάκη. Είχα και παλιότερα ασχοληθεί απ’ αυτή εδώ τη θέση με τις ομορφιές, φυσικές και πολιτισμικές, της περιοχής, στην οποία έχω διοργανώσει πολλές εξερευνητικές επισκέψεις, την τελευταία από τις οποίες το 2017 με την Ελληνική Σπηλαιολογική Εταιρεία. Να σημειώσω ότι στην Ελεύθερνα έχουμε επισκεφθεί και τεκμηριώσει 14 σπήλαια, τεχνητά σχεδόν όλα, για τα οποία έχω κάνει ανακοίνωση και στη συνέχεια δημοσίευση στο Γ΄ Παγκρήτιο Σπηλαιολογικό Συμπόσιο. Να σημειώσω επίσης ότι η επίσκεψη στον Πύργο και στις Στέρνες της Ελεύθερνας αποτελούσε κλασική και αυτονόητη σχολική εκδρομή κατά τις τρεις τελευταίες δεκαετίες του περασμένου αιώνα.Όλο το άρθρο εδώ.

Αναδιφώντας το χθες 210. Μνήμη Ελένης Στρατιδάκη (1954-2022)

 

Μεγάλη Παρασκευή σήμερα και η κοινωνία αλλά και η φύση θρηνούν για το Θείο Πάθος. Οι «Αναδιφήσεις» δεν μπορούν παρά να έχουν κι αυτές ανάλογο θέμα, την εκδημία της αδελφής του συντάκτη τους πριν από λίγες μέρες.Η Ελένη Στρατιδάκη γεννήθηκε το έτος 1954 από την ένωση του καθηγητή Κωστή Στρατιδάκη με την Αργυρή Ψιμικού και ανατράφηκε ως μοναχοκόρη, μέχρι την άφιξη του αδελφού της μετά από τέσσερα χρόνια.Η αγάπη που ανέπτυξε με τον πατέρα της ήταν εξαιρετική, όπως κι εκείνες με τη γιαγιά από την πλευρά της μητέρας της Μαρία Παπακωνσταντή και τη θεία της Ειρήνη Μουσούρου. Όλο το άρθρο εδώ.

 

Αναδιφώντας το χθες 212. Ποδηλατοπεριήγηση στο Ρέθυμνο

 Με ένα ακόμα βραβείο τιμήθηκε το Ρέθυμνο πριν από δύο μήνες. Πρόκειται για το «BikeFriendly» που του απονεμήθηκε από τη ΝatΤour και την Ελληνική Εταιρεία Προστασίας της Φύσης. Παρά το έχω πάψει να πιστεύω προ πολλού σ’ αυτού του είδους τα βραβεία (π.χ. βραβείο «Ευρωπαϊκής Πόλης Κρασιού 2018» χωρίς ουσιαστικά αμπελώνα), δράττομαι της ευκαιρίας του «BikeFriendly» και του προχτεσινού διεθνούς ποδηλατικού γύρου να πιέσω κατά δύναμιν για αφιέρωση περισσότερου και ασφαλέστερου χώρου στο ποδήλατο στην πόλη μας. Κι αυτό έμπρακτα, με ειδικές λωρίδες, όπως συμβαίνει για παράδειγμα στα Χανιά, και όχι με κοινές λωρίδες με πεζούς, καροτσάκια, μηχανάκια, πατίνια κ.λπ.¨ολο το άρθρο εδώ.